Τροφή για σκέψη: Δεν πάει άλλο

 Ακόμη ένα καλοκαίρι η πύρινη λαίλαπα κατακλύζει τα πάντα στο πέρασμά της. Η Αττική για ακόμη μια χρονιά φλέγεται και έχουν εκκενωθεί νοσοκομεία, κατασκηνώσεις, καίγονται σχολεία, σπίτια κ.ο.κ κινδυνεύει η Ιερά Μονή του Εφραίμ στη Νέα Μάκρη και οι ήρωες για ακόμη μια φορά, οι πυροσβέστες, που βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή τους. 

Το θέμα όμως είναι πιο βαθύ. Αναρωτιέμαι πώς μπαίνουν οι φωτιές; Ποια χέρια οδηγούνται σε τέτοιες πράξεις και γιατί όλοι μας γινόμαστε μάρτυρες σε ένα επαναλαμβανόμενο έγκλημα;

Μήπως πρέπει να επιστρέψουν οι αγροφύλακες, οι δασοφύλακες και οι συν αυτώ να προστατεύουν τα δάση μας; Γιατί κάποτε δεν είχαμε φωτιές και τώρα έχουμε γίνει παρανάλωμα του πυρός; Τι συμφέροντα ικανοποιούνται; Γιατί κινδυνεύουμε ανά πάσα στιγμή;

Ερωτήματα που δεν κάνω εγώ αλλά όλοι οι κάτοικοι της χώρας αυτής και απάντηση δεν βρίσκεται. Ως πότε θα συνεχιστεί όλο αυτό το παιχνίδι εις βάρος μας; Και όπως λέει και το γνωστό τραγούδι του Παπακωνσταντίνου: Δεν πάει άλλο.