Χρονοντούλαπο της Ιστορίας: Πανηγύρι στο χωριό.

 Ένα από τα πιο ωραία πράγματα στη ζωή, τουλάχιστον της δικής μου, είναι το πανηγύρι στο χωριό. Και όταν αναφέρω χωριό, εννοώ την Βλαχιά Ευβοίας. Κάθε χρόνο τον Δεκαπενταύγουστο πηγαίναμε με την γιαγιά μου ή με τους θείους στο ξωκλήσι της Παναγίας πιάναμε την τάβλα και κατόπιν ερχόντουσαν και οι λοιποί συγγενείς. 

Ο παππούς μου πήγαινε πιο πρωί γιατί ήταν ψάλτης, οπότε έπρεπε να ήταν εκεί με το πρώτο χτύπημα της καμπάνας.

 Όταν έβγαινε η Θεία Κοινωνία μεταλαμβάναμε και μετά πηγαίναμε με τους μεγάλους και τρώγαμε συκωτάκια, μέχρι να βγει ο παππάς να ευλογήσει το φαγητό .

 Αφού ευλογούσε το φαγητό δίναμε ο καθένας το πιάτο του και μας έβαζαν γίδα με μακαρόνια. Ακόμη θυμάμαι την γεύση του. Παράλληλα περνούσαν τα τάματα και ακολουθούσε γλέντι. 

Αν και φέτος ήθελα να πάω στο πανηγύρι , δεν τα κατάφερα. Όμως κάποια γνωστή μου έβγαλε φωτογραφίες και μου τις έστειλε και οι οποίες μου θύμισαν πραγματικά τα παιδικά μου χρόνια. Σε ευχαριστώ πολύ Ελένη.