Το κοινωνικό σύστημα από την άλλη, για να εξυπηρετηθεί πρέπει να φροντίσει, ώστε ο άνθρωπος μέχρι να ενηλικιωθεί, να έχει γίνει πλήρως δεκτικός στο να υπηρετήσει το υφιστάμενο κοινωνικό μοντέλο χωρίς πολλές πολλές ερωτήσεις, ή αντιρρήσεις. Αναλόγως, δρουν και οι επιμέρους ομάδες, προς εξυπηρέτηση και προστασία των συμφερόντων τους.
Και μέσα σ’ όλες αυτές τις επιρροές, εσύ ως παιδί και αργότερα ως ενήλικας, πρέπει να βρεις τον εαυτό σου.
Να βρεις το ποιός είσαι, όχι ποιός σου λένε ότι είσαι.
Να βρεις ποιές είναι πραγματικά οι δικές σου σκέψεις, ξεχωρίζοντάς τες από αυτές που σου υποβλήθηκαν.
Να βρεις τι πραγματικά θέλεις, όχι τι πρέπει να θέλεις.
Να ανακαλύψεις το δικό σου όνειρο, ανάμεσα στα όνειρα που σου υπέβαλαν οι γονείς, οι δάσκαλοι, οι προϊστάμενοι, η κοινωνία.
Να θέσεις το δικό σου στόχο, αυτόν που θα κάνει τη ζωή σου να αξίζει.
Αυτόν, που θα σε κάνει να ξυπνάς κάθε πρωί με λαχτάρα, για να συνεχίζεις την πορεία σου προς αυτόν.
Αυτόν, που θα σε κάνει να χαμογελάς σε κάθε σου βήμα, επιλέγοντας να συγκεντρώνεις το βλέμμα σου μπροστά, μακριά, στο φως κι όχι στο σκοτάδι που μπορεί να κάνει τα γόνατά σου να λυγίζουν στο χώμα.
Αυτόν που θα σε κάνει να συνεχίζεις, χωρίς να νιώθεις κούραση μετά από πολλές ώρες εργασίας.
Αυτόν που θα σου δίνει τη δύναμη να δεσμεύεσαι πως ό,τι κι αν γίνει, εσύ θα συνεχίζεις να προχωράς.
Αυτόν που θα σε κάνει να μην φοβάσαι αν αποτύχεις. Που θα σου δίνει το κουράγιο να αναλύεις και να αξιοποιείς την αποτυχία σου, μετατρέποντάς την σε σκαλί που θα σε ανεβάσει πιο ψηλά.
Πώς θα βρεις τον αληθινό σου εαυτό και το δικό σου όνειρο;
Πώς θα ξεκαθαρίσεις, πώς θα ορίσεις ποιός είσαι και τι θέλεις;
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Αν δε νιώθεις ελεύθερος, αλλά θέλεις να επιστρέψεις τη ζωή σου στην ελεύθερη, θεϊκή της ταυτότητα, είναι καλό να μην περιμένεις πότε θα σου προσφερθεί η ευκαιρία. Είναι προτιμότερο να δημιουργήσεις μία μόνος σου, για τον εαυτό σου. Και μάλιστα, να τη δημιουργήσεις σήμερα, όχι την επόμενη Δευτέρα, τον επόμενο μήνα, ή τον επόμενο χρόνο.
Πώς;
Ξεκινώντας με την αναγνώριση του εαυτού σου, της ταυτότητάς σου. Να ξεκινήσεις μια έρευνα μέσα σου και έξω σου, να βρεις ποιός αληθινά είσαι.
Δες τον εαυτό σου στον καθρέφτη. Παρατήρησέ τον με προσοχή, από πάνω ως κάτω. Τον γνωρίζεις αυτόν τον άνθρωπο; Αυτός εκεί που βλέπεις, είναι αυτός που νιώθεις μέσα σου;
Το βλέμμα αυτού του ανθρώπου στον καθρέφτη, είναι το βλέμμα της δικής σου ψυχής; Είναι το βλέμμα σου;
Το χαμόγελο που βλέπεις σ’ αυτόν τον άνθρωπο, είναι το πραγματικό σου χαμόγελο; Ή δε χαμογελάς καθόλου;
Αν τόση ώρα στέκεσαι μπροστά σου και μετράς τις ατέλειές σου, δεν είσαι στο σωστό δρόμο, να ξέρεις. Αν τον παρατηρείς για να τον επικρίνεις, ή να τον τρομοκρατήσεις αργότερα, το πιθανότερο είναι να το αντιλαμβάνεται, οπότε θα προσπαθήσει να σου κρυφτεί.
Ίσως ήδη να σου κρύβεται, αν το’ χεις ξανακάνει, αναγκάζοντάς σε να φοράς ρούχα που δε σου ταιριάζουν, να φτιάχνεις βαρύ μακιγιάζ που κρύβει το πραγματικό σου πρόσωπο, να συμπεριφέρεσαι με τρόπο άσχετο με το πώς πραγματικά αισθάνεσαι.
Αν κοιτάζοντάς σε τώρα διακρίνεις κάτι απ’ αυτά, σκέψου αν θες να συνεχίσεις έτσι. Αν θες να μείνεις στην ψευδαίσθησή σου και πόσο ευτυχισμένος/η είσαι μέσα σ’ αυτή;
Αν όμως δεν ευτυχείς έτσι όπως είσαι τώρα, αναρωτήσου τι θα ήθελες να αλλάξεις.
Όχι, δεν πρόκειται να σου πω εγώ, τι να αλλάξεις. Ούτε να επιτρέψεις σε κανέναν να σου πει. Μόνος σου θα πρέπει να το βρεις. Αλλιώς, πάλι κάποιου άλλου την δοξασία θα αναπαράγεις. Οπότε, δεν άλλαξες κάτι. Απλώς αλλάζεις αναμορφωτή. Ποιό το όφελος; Τον εαυτό σου πώς θα τον βρεις;
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου