Ελένη. Ένα όνομα κοινότυπο. Ένα όνομα για το οποίο έχουν γραφτεί πολλά τραγούδια, ποιήματα, λογοτεχνικά κείμενα. Και συ Ελένη και κάθε Ελένη, της επαρχίας, της Αθήνας Κοιμωμένη. Λέει ένα εξ αυτών. Ελένη εκεί που πας κοίτα να να είσαι ευτυχισμένη κάποιο άλλο. Και αναρωτιέμαι για ποια Ελένη γράφτηκαν όλα αυτά;
Εγώ θα ήθελα να μιλήσω για δύο αγαπημένες μου δασκάλες με το όνομα Ελένη. Δύο δασκάλες που με είχαν στα πρώτα μου μαθητικά χρόνια και με δίδαξαν πέραν πώς να γράφω και να διαβάζω, με δίδαξαν πραγματικά ήθος. Τι και αν έφαγα ένα τράβηγμα του αυτιού μου από μια εκ των δύο; Εντάξει. Έτσι έμαθα να πιάνω σωστά το μολύβι ✏️ και άρχισα να γράφω. Βέβαια ποτέ δεν έκανα ως πιτσιρίκι καλά γράμματα και πολλές φορές ήταν χειρότερα και από τα σκαλίσματα μιας όρνιθας. Αλλά αυτό είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο. Όμως θυμάμαι από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού πολλά κείμενα από το Ανθολογιο χάριν σε αυτές τις δύο δασκάλες. Από πού είσαι ποταμάκι; Να και το Αρνί Τσιμπιτσι. Ο κυρ Θύμιος και κυρά Θυμιώ. Τιλι τιλι το καντήλι και άλλα πολλά.
Χάριν σε αυτές τις δασκάλες αγάπησα την αρχαία ελληνική ιστορία και την μυθολογία και το μάθημα των θρησκευτικών. Τα μαθηματικά δεν τα αγαπούσα τότε καθόλου. Αλλά βρέθηκαν κάποιοι άλλοι στον δρόμο μου που με έμαθαν την σπουδαιότητα τους.
Τι άλλο να πω για αυτές τις υπέροχες δασκάλες; Δεν ξέρω. Είναι πολλά, όπου δεν βγαίνουν στο χαρτί. Α, συγγνώμη, στο πληκτρολόγιο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου