Μια ιστορία για το Φαράγγι της Αγάλης

 

Στους πρόποδες της Δίρφυς, κοντά στον Άγιο Αθανάσιο, υπάρχει το όμορφο φαράγγι της Αγάλης. Σύμφωνα με ένα θρύλο, στον ψηλό κάθετο βράχο που βρίσκεται στην είσοδο του φαραγγιού, πήγε κάποτε ένας σμήνος από μέλισσες και έφτιαξε τη φωλιά του. Κανείς δεν μπορούσε να πλησιάσει τη φωλιά, γιατί ήταν στη μέση του πανύψηλου βράχου. Το μελίσσι παρήγαγε άφθονο μέλι. Ήταν τόσο πολύ το μέλι, που έρεε μέχρι κάτω, στα ριζά του

βράχου... Οι κάτοικοι από γύρω δεν ήξεραν πώς να το εκμεταλλευτούν. Κάποια μέρα αποφάσισαν να κρεμάσουν από το επάνω μέρος του Βράχου έναν συγχωριανό τους, με σκοινί. Ο άνθρωπος άρχισε να τρυγάει το μέλι προμηθεύοντας έτσι όλο το χωριό. Γέμιζε ασταμάτητα το καλάθι του με μέλι. Κάποτε όμως άκουσε μια φωνή: «φτάνει άνθρωπε μην παίρνεις άλλο μέλι». Άπληστος ο τρυγητής δεν έδωσε σημασία. Η φωνή ακούστηκε δεύτερη φορά. Και τρίτη. Ο άνθρωπος εξακολουθούσε να κλέβει το μέλι. Τότε το σκοινί που τον κρατούσε από ψηλά μεταμορφώθηκε σε φίδι. Τρομοκρατημένος ο τρυγητής το κτύπησε με το μαχαίρι του και

το φίδι έπεσε κομματιασμένο στο βάθος του φαραγγιού. Από τότε, το μέλι, λιγόστευε, λιγόστευε, ώσπου χάθηκε...