.jpeg)
.jpeg)
Since 2024, I have been collaborating with my dear friend and wonderful author Eva Petropoulou-Lianou, who truly is a source of knowledge and inspiration. Today, I am presenting— Saavedra Gastélum. Enjoy the read!
Interview
Beatriz Saavedra Gastélum
1. Please share your opinion on the future of literature.
The future of literature is, in many ways, a reflection of our ability to reinvent and rediscover ourselves through language. Borges said that “every writer creates his precursors,” which leads us to believe that the future of literature is not a straight line, but a constant dialogue between the past and the future.
We live in a world where technology redefines our ways of storytelling, but the essence of literature remains the same: to recount the human. Paul Ricoeur stated that “storytelling is the act of giving temporal form to experience,” and in this sense, as long as human experiences exist, there will be stories to tell.
However, the challenge lies in preserving the depth of language. Heidegger warned that “language is the house of being,” and if this house weakens, our ability to understand ourselves will too. The digital immediacy poses the risk of losing the nuance, complexity, and poetics of the word.
Even so, literature has survived radical changes throughout history, from oral tradition to the printing press, and now the digital world. As Italo Calvino said, "A classic is a book that never finishes saying what it has to say." If the literature of the future continues to speak to the essence of human beings, then its destiny is assured: it will begin to mutate, but it will never disappear.
2. When did you start writing?
I started writing as a child; everyone has always surprised me.
3. How many books have you written?
To date, I have published 25 books of poetry and two essays. There are some books already developing in my mind and on my computer.
4. And where can we find them?
My books have been published in various countries, including Argentina, Spain, Italy, Greece, and of course Mexico, so if you search, you should find something.
5.- The book: e-book or hardcover book?
The paper book is more than a simple object; it is a sensorial experience, a tangible connection with the history of humanity and with our own memory as readers. In an increasingly digital world, defending the printed book, for me, is not rejecting technological advancement, but rather vindicating the value of what makes us human: the intimate relationship with the written word.
Jorge Luis Borges once said: “I always imagined that Paradise would be some kind of library.” In this image, the printed book is not just a means of reading, but a refuge, a physical and mental space where thought expands without the distractions of screens and notifications.
The printed book also has an irreplaceable emotional and aesthetic presence. Stefan Zweig said that “books possess a dignity that no electronic device can match,” and anyone who has turned their fingers over the pages of an old book has felt the weight of history in their hands, as they know it as well as we do.
6.- What does the future hold?
The future of literature is as uncertain as it is fascinating. The way we tell and consume stories is constantly changing, but the essence of literature—its ability to reveal humanity—will remain intact. As Italo Calvino said, "A classic is a book that never finishes saying what it has to say," and in this sense, literature will always find new ways to express itself.
The literature of the future will be hybrid, fragmentary, and multiform, but it will never lose its essence. As Schopenhauer said: "Life and dreams are leaves of the same book," and literature will continue to be that bridge between the real and the imagined, regardless of the medium in which it is expressed. Perhaps the challenge is not to predict the future of literature, but to learn to read the present with the same depth with which we read the great authors of the past.
7. Tell us about the award you recently won.
I recently won the Anaïs Nin International Prize for Erotic Literature in Spain. For me, it is an important award because eroticism has always been present in my poetry.
For me, eroticism is a vital force, an exploration of desire as a manifestation of the spirit and the body in communion with language. In my poetry, eroticism is not only the expression of pleasure, but also a search for transcendence, a bridge between body and soul, between instinct and words. As Octavio Paz wrote in The Double Flame:
"Eroticism is the poetry of the body, just as poetry is the eroticism of language."
The body in poetry is a metaphor, a symbol, a battlefield between desire and absence, between joy and melancholy. The eroticism in my verses is born from the need to touch the intangible, to turn desire into a verb, to make love a form of knowledge. As Alejandra Pizarnik wrote:
"It's about giving language the intensity of desire, and desire the intensity of language."
8. A wish for 2025.
PEACE in the world
9. A phrase from your book.
A battle that recognizes no walls
is a joy in the labyrinth,
a revelation of abysses
before the clear eyes of sleep.
Silence cannot be deciphered,
the subtle meaning of absence,
the name cannot be named,
the hand cannot be touched in the caress
of the inexorable music of time.
It's only necessary to open the path,
decipher the longing,
to recognize in the labyrinth
the open rhythm of the body
in its intimate immensity
flooding the skin with silence.
Από το 2024 συνεργάζομαι με την αγαπημένη φίλη και υπέροχη συγγραφέα Εύα Πετροπούλου -Λιανού, η οποία πραγματικά είναι πηγή γνώσης και έμπνευσης. Σήμερα παρουσιάζω, μια συνέντευξη που πήρε στην Beatriz Saavedra Gastélum. Καλή Ανάγνωση.
**Συνέντευξη
Beatriz Saavedra Gastélum**
**1. Ποια είναι η άποψή σας για το μέλλον της λογοτεχνίας;**
Το μέλλον της λογοτεχνίας είναι, με πολλούς τρόπους, μια αντανάκλαση της ικανότητάς μας να επανεφευρίσκουμε και να ξανανακαλύπτουμε τον εαυτό μας μέσω της γλώσσας. Ο Μπόρχες είπε πως «κάθε συγγραφέας δημιουργεί τους προδρόμους του», πράγμα που μας οδηγεί να πιστέψουμε πως το μέλλον της λογοτεχνίας δεν είναι μια ευθεία γραμμή, αλλά ένας συνεχής διάλογος ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον.
Ζούμε σε έναν κόσμο όπου η τεχνολογία επαναπροσδιορίζει τους τρόπους αφήγησης, αλλά η ουσία της λογοτεχνίας παραμένει η ίδια: να αφηγείται τον άνθρωπο. Ο Paul Ricoeur ανέφερε πως «η αφήγηση είναι η πράξη του να δίνεις χρονική μορφή στην εμπειρία» και με αυτήν την έννοια, όσο υπάρχουν ανθρώπινες εμπειρίες, θα υπάρχουν ιστορίες για να ειπωθούν.
Ωστόσο, η πρόκληση έγκειται στη διατήρηση του βάθους της γλώσσας. Ο Χάιντεγκερ προειδοποίησε πως «η γλώσσα είναι η οικία του Είναι», και αν αυτή η οικία εξασθενήσει, θα εξασθενήσει και η ικανότητά μας να κατανοούμε τον εαυτό μας. Η ψηφιακή αμεσότητα φέρει τον κίνδυνο να χαθεί η λεπτότητα, η πολυπλοκότητα και η ποιητική της λέξης.
Παρόλα αυτά, η λογοτεχνία έχει επιβιώσει από ριζικές αλλαγές μέσα στην ιστορία, από την προφορική παράδοση ως την τυπογραφία και τώρα στον ψηφιακό κόσμο. Όπως είπε ο Ίταλο Καλβίνο: «Ένα κλασικό είναι ένα βιβλίο που δεν σταματά ποτέ να λέει αυτό που έχει να πει». Αν η λογοτεχνία του μέλλοντος συνεχίσει να μιλά στην ουσία του ανθρώπινου όντος, τότε το πεπρωμένο της είναι σίγουρο: θα μεταμορφωθεί, αλλά δεν θα εξαφανιστεί ποτέ.
**2. Πότε ξεκινήσατε να γράφετε;**
Άρχισα να γράφω από παιδί· όλοι πάντα με εξέπλητταν.
**3. Πόσα βιβλία έχετε γράψει;**
Μέχρι σήμερα, έχω δημοσιεύσει 25 ποιητικά βιβλία και δύο δοκίμια. Υπάρχουν και κάποια βιβλία που ήδη αναπτύσσονται στο μυαλό μου και στον υπολογιστή μου.
**4. Πού μπορούμε να τα βρούμε;**
Τα βιβλία μου έχουν εκδοθεί σε διάφορες χώρες, όπως η Αργεντινή, η Ισπανία, η Ιταλία, η Ελλάδα και φυσικά το Μεξικό, οπότε αν ψάξετε, σίγουρα θα βρείτε κάτι.
**5. Βιβλίο σε έντυπη ή ηλεκτρονική μορφή;**
Το έντυπο βιβλίο είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό αντικείμενο· είναι μια αισθητηριακή εμπειρία, μια απτή σύνδεση με την ιστορία της ανθρωπότητας και με τη μνήμη μας ως αναγνώστες. Σε έναν ολοένα πιο ψηφιακό κόσμο, η υπεράσπιση του έντυπου βιβλίου για μένα δεν είναι απόρριψη της τεχνολογικής προόδου, αλλά επιβεβαίωση της αξίας όσων μας καθιστούν ανθρώπινους: της βαθιάς σχέσης με τον γραπτό λόγο.
Ο Jorge Luis Borges είπε κάποτε: «Πάντα φανταζόμουν τον Παράδεισο ως ένα είδος βιβλιοθήκης». Σε αυτή την εικόνα, το έντυπο βιβλίο δεν είναι απλώς ένα μέσο ανάγνωσης, αλλά ένα καταφύγιο, ένας σωματικός και πνευματικός χώρος όπου η σκέψη απλώνεται χωρίς περισπασμούς από οθόνες και ειδοποιήσεις.
Το έντυπο βιβλίο διαθέτει επίσης μια αναντικατάστατη συναισθηματική και αισθητική παρουσία. Ο Στέφαν Τσβάιχ είπε πως «τα βιβλία κατέχουν μια αξιοπρέπεια που καμία ηλεκτρονική συσκευή δεν μπορεί να συναγωνιστεί», και όποιος έχει ξεφυλλίσει ένα παλιό βιβλίο, έχει νιώσει το βάρος της ιστορίας στα χέρια του, όπως το γνωρίζουμε κι εμείς.
**6. Τι επιφυλάσσει το μέλλον;**
Το μέλλον της λογοτεχνίας είναι τόσο αβέβαιο όσο και συναρπαστικό. Ο τρόπος που αφηγούμαστε και καταναλώνουμε ιστορίες αλλάζει συνεχώς, αλλά η ουσία της λογοτεχνίας—η ικανότητά της να αποκαλύπτει την ανθρώπινη φύση—θα παραμείνει άθικτη. Όπως είπε και πάλι ο Ίταλο Καλβίνο: «Ένα κλασικό είναι ένα βιβλίο που δεν σταματά ποτέ να λέει αυτό που έχει να πει», και μ’ αυτή την έννοια, η λογοτεχνία πάντα θα βρίσκει νέους τρόπους να εκφράζεται.
Η λογοτεχνία του μέλλοντος θα είναι υβριδική, αποσπασματική και πολύμορφη, αλλά δεν θα χάσει ποτέ την ουσία της. Όπως είπε ο Σοπενχάουερ: «Η ζωή και τα όνειρα είναι σελίδες του ίδιου βιβλίου», και η λογοτεχνία θα συνεχίσει να είναι εκείνη η γέφυρα ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό, ανεξάρτητα από το μέσο στο οποίο εκφράζεται. Ίσως η πρόκληση να μην είναι να προβλέψουμε το μέλλον της λογοτεχνίας, αλλά να μάθουμε να διαβάζουμε το παρόν με το ίδιο βάθος που διαβάζουμε τους μεγάλους συγγραφείς του παρελθόντος.
**7. Πες μας για το βραβείο που κέρδισες πρόσφατα.**
Πρόσφατα κέρδισα το Διεθνές Βραβείο Ερωτικής Λογοτεχνίας Anaïs Nin στην Ισπανία. Για μένα είναι ένα σημαντικό βραβείο, γιατί ο ερωτισμός ήταν πάντοτε παρών στην ποίησή μου.
Για μένα, ο ερωτισμός είναι μια ζωτική δύναμη, μια εξερεύνηση της επιθυμίας ως εκδήλωση του πνεύματος και του σώματος σε κοινωνία με τη γλώσσα. Στην ποίησή μου, ο ερωτισμός δεν είναι μόνο η έκφραση της ηδονής, αλλά και μια αναζήτηση της υπέρβασης, μια γέφυρα ανάμεσα στο σώμα και την ψυχή, ανάμεσα στο ένστικτο και τη λέξη. Όπως έγραψε ο Οκτάβιο Παζ στο *Η Διπλή Φλόγα*:
«Ο ερωτισμός είναι η ποίηση του σώματος, όπως η ποίηση είναι ο ερωτισμός της γλώσσας».
Το σώμα στην ποίηση είναι μεταφορά, σύμβολο, πεδίο μάχης ανάμεσα στην επιθυμία και την απουσία, ανάμεσα στη χαρά και τη μελαγχολία. Ο ερωτισμός στους στίχους μου γεννιέται από την ανάγκη να αγγίξω το άυλο, να μετατρέψω την επιθυμία σε ρήμα, να κάνω την αγάπη μορφή γνώσης. Όπως έγραψε η Αλεχάντρα Πισαρνίκ:
«Πρόκειται να δώσεις στη γλώσσα την ένταση της επιθυμίας, και στην επιθυμία την ένταση της γλώσσας.»
**8. Μια ευχή για το 2025.**
ΕΙΡΗΝΗ στον κόσμο.
**9. Ένα απόσπασμα από το βιβλίο σας.**
Μια μάχη που δεν αναγνωρίζει τοίχους
είναι μια χαρά στον λαβύρινθο,
μια αποκάλυψη αβύσσων
μπροστά στα καθαρά μάτια του ύπνου.
Η σιωπή δεν αποκρυπτογραφείται,
το λεπτό νόημα της απουσίας,
το όνομα δεν μπορεί να ειπωθεί,
το χέρι δεν αγγίζεται στο χάδι
της αδυσώπητης μουσικής του χρόνου.
Χρειάζεται μόνο να ανοίξεις το μονοπάτι,
να αποκρυπτογραφήσεις τη λαχτάρα,
να αναγνωρίσεις στον λαβύρινθο
τον ανοιχτό ρυθμό του σώματος
στην οικεία του απεραντοσύνη
που πλημμυρίζει το δέρμα με σιωπή.
---
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου