**Ο Ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο: Ιστορία για λίγους;**

 

Ο Ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο, στέκει υπερήφανος αιώνες τώρα, μάρτυρας της ιστορίας, της πίστης και της καλλιτεχνικής υπεροχής των προγόνων μας. Εκεί, στο άκρο της Αττικής, ανάμεσα στον ουρανό και τη θάλασσα, συναντιέται η ψυχή της Ελλάδας με το απέραντο γαλάζιο.

Ωστόσο, ένα θέαμα λυπηρό αμαυρώνει σήμερα αυτή τη διαδρομή προς το μεγαλείο: το κόστος του εισιτηρίου. Είκοσι ευρώ το άτομο. Είκοσι ευρώ για να δούμε την ίδια μας την ιστορία, να αγγίξουμε, έστω με το βλέμμα μας, τα χνάρια του πολιτισμού που φωτίζει ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Είναι πρέπον άραγε να τίθεται οικονομικό φράγμα μπροστά σε ένα τέτοιο μνημείο; Είδα ανθρώπους, Έλληνες και ξένους, να στέκονται απογοητευμένοι, να υπολογίζουν το κόστος, να γυρίζουν πίσω. Να μην μπορούν να θαυμάσουν την κληρονομιά που ανήκει σε όλους μας. Να βλέπεις Έλληνες —τους φυσικούς κληρονόμους αυτής της ιστορίας— να μένουν έξω γιατί τα 20 ευρώ δεν τους περισσεύουν. Να βλέπεις επισκέπτες από όλον τον κόσμο να διστάζουν μπροστά σε μια τιμή που χτυπά την έννοια της φιλοξενίας που εμείς, ως λαός, υποτίθεται ότι υπηρετούμε.

Αυτό δεν μπορεί να περάσει αδιάφορα. Ο σεβασμός στην πολιτιστική μας κληρονομιά δεν εκφράζεται μόνο με την προβολή της, αλλά και με την προσβασιμότητα σε αυτήν. Ο πολιτισμός δεν μπορεί να είναι προνόμιο για τους λίγους. Πρέπει να είναι δικαίωμα για όλους.

Απευθύνω έκκληση στην Υπουργό Πολιτισμού: δείτε το σοβαρά. Αναλογιστείτε τι σημαίνει για έναν Έλληνα ή έναν επισκέπτη να μη μπορεί να σταθεί μπροστά στον Ναό του Ποσειδώνα, να χαθεί μέσα στον αιώνιο άνεμο του Σουνίου. Ο πολιτισμός δεν τιμολογείται έτσι. Οφείλουμε να βρούμε λύσεις, να κάνουμε τα αρχαία μας κτήματα όλων. 

Γιατί εκεί πάνω, στο Σούνιο, δεν στέκεται μόνο ένας ναός. Στέκεται η ψυχή της Ελλάδας.