Από που προήλθε η φράση Αμπεμπαμπλομ

 

Η φράση "αμπεμπαμπλομ" (ή "αμπεμπαμπλόμ", όπως το λένε κάποιοι) προέρχεται από παιδικό παιχνίδι επιλογής — κάτι σαν το δικό μας "παίζουμε κορώνα ή γράμματα" ή "πέτρα, ψαλίδι, χαρτί", αλλά σε μορφή τραγουδιού/μαντινάδας.

Η φράση δεν έχει συγκεκριμένο νόημα — είναι "γλωσσοπλάσματα", δηλαδή λέξεις που φτιάχτηκαν κυρίως για να έχουν ρυθμό και να βοηθούν στο παιχνίδι. Λέγεται ότι ήρθε στην Ελλάδα από παλιά παιδικά παιχνίδια της Ανατολικής Μεσογείου (ίσως από τουρκικές ή αραβικές λέξεις που δεν έχουν πια σαφές νόημα), ή απλώς φτιάχτηκε από ελληνόπουλα σαν αστείο τραγουδάκι.

Η πλήρης φράση που έλεγαν συχνά είναι:

«Αμπεμπαμπλόμ του Κίθε μπλόμ, α μπέ, α μπέ, σαράντα δυο, α μπέ, φου!»

Και το χρησιμοποιούσαν για να διαλέξουν ποιος θα ξεκινήσει ένα παιχνίδι (σαν "παίζει" ένα-ένα τα παιδιά με κάθε λέξη και όποιον πέσει η τελευταία λέξη, βγαίνει ή επιλέγεται).

1. Κλασική εκδοχή:

Αμπεμπαμπλόμ, του Κίθε μπλόμ,
αμπέ, αμπέ, σαράντα δυό,
αμπέ, φου!

2. Λίγο πιο μεγάλη εκδοχή:

Αμπεμπαμπλόμ, του Κίθε μπλόμ,
αμπέ, αμπέ, σαράντα δυο,
αμπέ, φου, του κατσαφλού,
του μπιρ μπαρ μπουμ!

3. Άλλη εκδοχή με παραλλαγή:

Αμπεμπαμπλόμ, μπλιμ μπλαμ μπλομ,
του Κίθε μπλόμ,
α μπέ, α μπέ, σαράντα δυό,
α μπέ, φου, του κατσαφλού!

4. Μια πιο αστεία, αυτοσχέδια:

Αμπεμπαμπλόμ, του Κίθε μπλομ,
χτύπα το ντέφι με το μπαμ μπαμ μπαμ,
βγάλε τη γλώσσα και κάνε μπαμ!

---

Οι φράσεις αυτές ήταν τελείως ελεύθερες — κάθε παρέα παιδιών πρόσθετε δικές της λέξεις, αρκεί να έχει ρυθμό και να κρατάει το "παιχνίδι".

Κανόνας παιχνιδιού:

1. Στέκονται όλα τα παιδιά σε κύκλο ή στη σειρά.

2. Ένα παιδί (ο "μετρητής") αρχίζει να λέει ρυθμικά το τραγουδάκι:

   Αμπεμπαμπλόμ, του Κίθε μπλόμ, α μπέ, α μπέ, σαράντα δυο, α μπέ, φου!

3. Σε κάθε λέξη δείχνει με το δάχτυλο ένα παιδί, προχωρώντας με τη σειρά.

4. Όταν τελειώσει το τραγουδάκι, το παιδί που «πέφτει» στην τελευταία λέξη, βγαίνει εκτός ή επιλέγεται (ανάλογα τι ψάχνουν: αρχηγό, κυνηγό, κρυφτό κλπ.).

5. Αν πρέπει να διαλέξουν π.χ. μόνο ένα παιδί, τότε συνεχίζουν ξανά με τα υπόλοιπα παιδιά ώσπου να μείνει ένας!

---

 Το "κόλπο" είναι ότι μπορείς να κανονίσεις σε ποιον θα πέσει, αν μετρήσεις από πριν τις λέξεις!  (Παλιοί "πονηροί" παίχτες το έκαναν!)