Ημέρα Καβάφη

 

Στις 29 Απριλίου του 1933, ανήμερα των εβδομηκοστών γενεθλίων του, απεβίωσε ο Κωνσταντίνος Καβάφης

Στη μνήμη του, ένα ποίημα της περιόδου 1916-1918. Όπως όλα τα «ιστορικά» του, καταργεί την απόσταση ανάμεσα στον παλαιό και τον σύγχρονο κόσμο και χρησιμοποιεί την Ιστορία ως εργαλείο για την ερμηνεία διαχρονικών στοιχείων στην ανθρώπινη συμπεριφορά.

ΠΡΕΣΒΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ

Δεν είδαν, επί αιώνας, τέτοια ωραία δώρα στους Δελφούς

σαν τούτα που εστάλθηκαν από τους δυο τους αδελφούς,

τους αντιζήλους Πτολεμαίους βασιλείς. Aφού τα πήραν

όμως, ανησυχήσαν οι ιερείς για τον χρησμό. Την πείραν

όλην των θα χρειασθούν το πώς με οξύνοιαν να συνταχθεί,

ποιος απ’ τους δυό, ποιος από τέτοιους δυο να δυσαρεστηθεί.

Και συνεδριάζουνε την νύχτα μυστικά

και συζητούν των Λαγιδών τα οικογενειακά.

Aλλά ιδού οι πρέσβεις επανήλθαν. Χαιρετούν.

Στην Aλεξάνδρεια επιστρέφουν, λεν. Και δεν ζητούν

χρησμό κανένα. Κ’ οι ιερείς τ’ ακούνε με χαρά

(εννοείται, που κρατούν τα δώρα τα λαμπρά).

Αλλ’ είναι και στο έπακρον απορημένοι,

μη νοιώθοντας τι η εξαφνική αδιαφορία αυτή σημαίνει.

Γιατί αγνοούν που χθες στους πρέσβεις ήλθαν νέα βαριά.

Στην Pώμη δόθηκε ο χρησμός· έγιν’ εκεί η μοιρασιά. 

🔸Ούτε θεοί ούτε μάντεις ούτε Πυθίες ούτε προφητείες. Οι κρίσιμες αποφάσεις λαμβάνονται από τις εκάστοτε υπερδυνάμεις. Θεότητες είναι οι αυτοκρατορίες της κάθε εποχής που μοιράζουν τον κόσμο αναμεταξύ τους. Και τα ιερατεία χαίρονται που απαλλάσσονται από τη δύσκολη χρησμοδότηση. Τι μπελάς που είναι οι γρίφοι της θείας διπλωματίας! Καλύτερη η σιωπή. Έτσι κι αλλιώς, τα λαμπρά τα δώρα έχουν δοθεί. 

☑️Το πορτρέτο του ποιητή είναι έργο του Παναγιώτη Γράββαλου (χαλκογραφία 26,8X18,5 -Πινακοθήκη Αβέρωφ, Μέτσοβο)