Eviasmile: Χρόνια πολλά στην μητέρα μου και σε όλες τις μητέρες του κόσμου.

 

---

Από την αρχή του σύμπαντος, η μητέρα έχει πρωταγωνιστικό και ιερό ρόλο, γι’ αυτό και εορτάζεται σε όλη την οικουμένη. Αν αφαιρέσουμε το "Ε" από τη λέξη "μητέρα", παράγεται η λέξη "μήτρα", από την οποία προέρχεται το κάθε νεογνό. Εάν αναλύσουμε το όνομα της αρχαίας θεάς Δήμητρας, θα δούμε ότι προέρχεται από το "Δη", που σημαίνει Γη, και από τη λέξη "Μητέρα". Γι' αυτό και ήταν προστάτιδα της ανθοφορίας και των ζωοτροφών καρπών.

Από τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους, η μητέρα στην θρησκεία μας τιμάται σήμερα στην εορτή της Υπαπαντής του Χριστού και σε όλο τον κόσμο την δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.

Η μητέρα είναι κάτι ιερό και οφείλουμε να το θυμόμαστε, ειδικά σήμερα, σε μια εποχή όπου οι μορφές οικογένειας αλλάζουν. Εγώ, ωστόσο, θέλω να τιμήσω τη μητέρα μου, γιατί χωρίς αυτήν δεν θα υπήρχα εγώ, δεν θα υπήρχες εσύ, που διαβάζεις αυτές τις γραμμές, δεν θα υπήρχαν τα δισεκατομμύρια άνθρωποι πάνω στον πλανήτη.

Τι να πρωτοθυμηθώ από τη μητέρα μου; Όταν ήμουν μικρός και περνούσα δύσκολες φάσεις, πάντα ήταν δίπλα μου. Όταν μπαινοβγαίναμε στα νοσοκομεία και εγώ κουραζόμουν και δεν μπορούσα να συνεχίσω τη θεραπεία, εκείνη μου έδινε κουράγιο. Όταν έκανα εγχείρηση στο μάτι μου, που είχα στραβισμό και κινδύνευα να χάσω την όρασή μου, αυτή ήταν στο πλευρό μου. Όταν πέρασα στις εξετάσεις και μπήκα στο πανεπιστήμιο, ήταν πάλι εκεί. Στα εύκολα ήταν εκεί, στα δύσκολα πάλι εκεί. Και συνεχίζει να είναι, παρά τις γκρίνιες της. Είναι πάντα εδώ. Και τι αν έγινα 42; Για αυτήν θα είμαι πάντα παιδί. Και τι αν μου λέει "μεγάλωσες και μυαλό δεν έβαλες"; Και τι αν "νιαουρίζει" καθημερινά; Παραμένει ο "βράχος" δίπλα μου.

Τι άλλο να γράψω; Δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι πρέπει να αγαπάμε και να φροντίζουμε τη μητέρα μας, γιατί είναι η ίδια μας η ψυχή.

Σε ευχαριστώ, μητέρα, που με έφερες στον κόσμο και μου επέτρεψες να γράφω αυτές τις γραμμές.

---