Ολυμπιακός:**Μια εξαίρεση, για μια γιορτή…** Olympiacos:**An Exception, for a Celebration…**

Δεν συνηθίζω να γράφω για ποδόσφαιρο – το ξέρετε όσοι παρακολουθείτε το ιστολόγιο. Όμως υπάρχουν στιγμές που κάτι περισσότερο από ένα ματς συμβαίνει. Υπάρχουν στιγμές που η χαρά, η υπερηφάνεια, η μνήμη και η κοινή εμπειρία ενός λαού, μιας πόλης, μιας παρέας… χτυπούν δυνατά μέσα σου.

Χτες, στο Ολυμπιακό Στάδιο, ζήσαμε μια πραγματική γιορτή. Ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας ανάμεσα στον Ολυμπιακό – πρωταθλητή Ευρώπης, πρωταθλητή Ελλάδας – και τον αξιόμαχο ΟΦΗ, είχε απ’ όλα: πάθος, ένταση, στιγμές ποδοσφαιρικής μαγείας και κυρίως, κόσμο. Οπαδούς και των δύο ομάδων να γεμίζουν τις κερκίδες, να θυμίζουν πως το ποδόσφαιρο μπορεί να ενώνει, να γιορτάζει, να συγκινεί.

Ο Ελ Καμπί, ίσως ο κορυφαίος ξένος ποδοσφαιριστής που πέρασε ποτέ από τα ελληνικά γήπεδα, άνοιξε το σκορ και έδωσε το σύνθημα. Ο Ολυμπιακός, η ομάδα που φέτος γιορτάζει 100 χρόνια ιστορίας, ολοκλήρωσε το νταμπλ και έγραψε άλλη μια χρυσή σελίδα.

Το πιο όμορφο όμως ήταν κάτι άλλο. Το έντονο Ψαχνιώτικο στοιχείο στις κερκίδες! Με επικεφαλής τον Αντιδήμαρχο Μάκη Κιαπέκο και τον γιο του, αλλά και τόσους ερυθρόλευκους φίλους από τα Ψαχνά, που έδωσαν δυναμικό «παρών» και φώναξαν με την ψυχή τους.

Και ναι… μπορεί να μην γράφω συχνά για ποδόσφαιρο. Μπορεί να μην είμαι ο κλασικός φίλαθλος. Αλλά κάποιες στιγμές – σαν τη χτεσινή – αξίζουν μια εξαίρεση. Γιατί κουβαλούν μέσα τους πολλά περισσότερα από μια νίκη. Κουβαλούν μνήμη, παρέα, τόπο, περηφάνια.

Και του χρόνου, λοιπόν… με υγεία και χαρές!

I don’t usually write about football – those who follow this blog know that well. But sometimes, something more than just a match takes place. Sometimes, joy, pride, memory, and a shared experience of a people, a town, a group of friends… resonate deep within you.

Yesterday, at the Olympic Stadium, we witnessed a true celebration. The Greek Cup final between Olympiacos – European and Greek champion – and the resilient OFI had it all: passion, intensity, moments of football brilliance, and above all, people. Fans from both teams filled the stands, reminding us that football can unite, celebrate, and move us.

El Kaabi, perhaps the greatest foreign player to ever play in Greece, opened the scoring and set the tone. Olympiacos, celebrating 100 years of history this year, completed the double and added yet another golden chapter.

But the most beautiful part was something else: the strong presence of fans from Psachna! Led by Deputy Mayor Makis Kiapekos and his son, along with many red-and-white supporters from our town, they made their presence known and cheered with all their heart.

And yes… I may not write often about football. I may not be the typical fan. But some moments – like yesterday – deserve an exception. Because they carry much more than a victory. They carry memory, companionship, hometown pride, and shared joy.

Here’s to next year… with health and happiness!