Ποίημα της Εύας Πετροπούλου Λιανού για τη Θάλασσα

 

Στην έναρξη της έκθεσης ζωγραφικής με θέμα τη Θάλασσα, που πραγματοποιήθηκε στον Δήμο Διρφύων–Μεσσαπίων και συγκεκριμένα στην πόλη των Ψαχνών, την Τρίτη 21 Μαΐου, διαβάστηκε το ποίημα «Θάλασσα» της διακεκριμένης και πολυβραβευμένης συγγραφέως και ποιήτριας Εύας Πετροπούλου-Λιανού, η οποία είναι υποψήφια για το Νόμπελ Ειρήνης.

Το ποίημα συγκίνησε τους παρευρισκόμενους με την ευαισθησία και τη δύναμή του, αναδεικνύοντας τη θάλασσα όχι μόνο ως φυσικό τοπίο αλλά και ως σύμβολο ελπίδας, λύτρωσης και στοχασμού. Η θάλασσα, μέσα από τους στίχους της ποιήτριας, γίνεται φίλη, εξομολογητής, δύναμη που θεραπεύει και εμπνέει. Ένα στοιχείο που αγγίζει τις καρδιές όλων, ειδικά στο πλαίσιο μιας καλλιτεχνικής έκθεσης αφιερωμένης στη θάλασσα.

Η εκδήλωση αποτέλεσε έναν όμορφο διάλογο μεταξύ ποίησης και ζωγραφικής, με κοινό άξονα την αέναη μαγεία και το βάθος του υδάτινου στοιχείου.

Θάλασσα

Να λες τον πόνο σου

Και τη χαρά σου στο αλμυρό νερό..

Σαν νεράιδα της καλοτυχιας

Θα σε ακούσει

Θα πλέξει κοράλλια κι όστρακα

Στεφάνι γιορτινό θα φτιάξει

Και τον πόνο θα τον πάρει μακρυά

Στην άβυσσο

Μα την ευχή

Θα σου την φέρει

Με αφρούς

Και κύματα γοργά

Να μιλάς στη θάλασσα

Σαν να ανθρώπος δικό σου

Θα πάρει λύπες και Χάρες

Θα τις ταξιδέψει

Και σαν μικρού παιδιού επιθυμίες

Θα τις πραγματοποιήσει

Θα φέρει κοντά σου αγαπημένα πρόσωπα

Θα κρύψει μυστικά

Να την αγαπάς τη θάλασσα

Εχει ικανότητα να κάνει τα παιδιά,

Αντρές

Να μάθουν να μη φοβούνται την ευθύνη

Να τη νοιάζονται την οικογένειά

Αλλά να τη σέβεσαι τη θάλασσα

Πιο πολύ από τη ζωή σου

Γιατι όταν πεισμωσει

Καράβι γυρνάει ανάποδα

Και τότες

Μόνο Η Παναγία μπορεί να μας λυτρώσει

Καλύτερα να χω φίλη τη θάλασσα...

Να με σχωραει

Να προχωράω

Και εκείνη

Μελωδικά να τραγουδαει

Σε κάθε άσπρο ντυμένο κύμα που σκάει στην προβλήτα...

Να της μιλάς της θάλασσας

Ποτε σου

Δε θα είσαι μόνη

Ξέρει αυτή από καυμους

Άνθρωπος είναι χωρίς φωνή

Μα νοιάζεται

Και ξέρει

Οτι ο χρόνος γυρνάει

Κι όλες οι πληγές θα κλείσουν

Το καλό θα έρθει

Και οι άνθρωποι θα αγαπηθούν

Οταν το καράβι φτάσει στη στεριά.

©®Εύα Πετροπουλου Λιανού