Ένα ταξίδι με τον Μικρό Πρίγκιπα κάπου στο 1995. Του Γεωργίου Πρατζίκου

 

Ο συγγραφέας που μας ταξίδεψε με τον Μικρό Πρίγκιπα σε κόσμους αόρατους με τα μάτια, μα ορατούς με την καρδιά.

Και σαν αστραπή μου ήρθαν στο νου αναμνήσεις από το 1995.
Τότε που, μια ομάδα παιδιών από το Γυμνάσιο Ψαχνών, μαζί με την αγαπημένη μας καθηγήτρια Μαρία Σταματιάδου, δημιουργήσαμε θεατρική ομάδα και ανεβάσαμε την παράσταση Ο Μικρός Πρίγκιπας. Ήταν κάτι παραπάνω από μια θεατρική παράσταση. Ήταν μια γλυκιά υπενθύμιση για τη δύναμη της φιλίας, της αγνότητας και του ονείρου.

📸 Στην αναμνηστική φωτογραφία διακρίνονται ο τότε Δήμαρχος Ψαχνών Σπύρος Σπυρόπουλος, καθώς και οι τότε Αντιδήμαρχοι Γιάννης Μπαζώτης και Γιώργος Λαφαζάνης, δίπλα μας, δίπλα στα παιδιά της εποχής εκείνης — που γίναμε οι μεγάλοι του σήμερα, μα κρατάμε ακόμα την αλεπού μέσα μας...

«Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια.»
Αυτή ήταν η ψυχή του έργου. Και αυτή τη φράση τη φέραμε πάνω μας σαν φυλαχτό.

Η καθηγήτριά μας, η κ. Μαρία Σταματιάδου, που φαίνεται στην άκρη αριστερά στη φωτογραφία, δεν ήταν μόνο υπεύθυνη της ομάδας θεάτρου. Ήταν εκείνη που μας έδειξε τι σημαίνει να καλλιεργείς και όχι απλώς να διδάσκεις. Μας έμαθε πως “αν εξημερώσεις κάτι, έχεις ευθύνη γι’ αυτό”… κι εμείς είχαμε εξημερώσει τη σκηνή, ο ένας τον άλλο, τις λέξεις.

«Οι μεγάλοι είναι παράξενοι», έλεγε ο Μικρός Πρίγκιπας. Μα εκείνη τη χρονιά, καταφέραμε να τους κάνουμε να νιώσουν παιδιά. Να γελάσουν, να συγκινηθούν, να θυμηθούν…

Σήμερα, καθώς θυμόμαστε τον μεγάλο συγγραφέα που πέταξε στους ουρανούς στις 31 Ιουλίου του 1944, εμείς από τη γη των Ψαχνών, από τη δική μας μικρή πλανητική σκηνή, του στέλνουμε ένα ευχαριστώ.
Για όλα εκείνα που μας έμαθε για τον κόσμο των παιδιών – κι ας τα ‘κρυψαν οι μεγάλοι κάτω από το χαλί της λογικής.

🕊️ «Κάπου, σε κάποιον πλανήτη, ένας Μικρός Πρίγκιπας γελά… κι αυτό κάνει τη νύχτα μας πιο φωτεινή.»