Η αλαζονεία του Ανθρώπου.... Κείμενο του Γιώργου Πρατζίκου

 

Την έκτη ημέρα ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, το τελειότερο από τα δημιουργήματα του και τον άφησε να απολαύσει όλα τα υπόλοιπα δημιουργήματα μέσα στον ομορφότερο κήπο του κόσμου, την Εδέμ. Υπό έναν όρο να μην φάει από έναν καρπό, γιατί έτσι θα έφευγε από τον παράδεισο. Αλλά ο άνθρωπος παράκουσε, έφαγε από τον καρπό και έφυγε από τον παράδεισο. Αλλά πάλι ζούσε μέσα στη φύση, αυτό ήταν το σπίτι του. Όμως η αλαζονεία του ξεπέρασε και αυτά τα όρια και είπε να διαλύσει και αυτή. Είπε να την κάψει από πιθαμή προς πιθαμή. Για να ικανοποιήσει τα δικά του αρρωστημένα σχέδια. Δίχως να κατανοεί ότι το θύμα όλων αυτών των δεινών είναι ο ίδιος. Η θερμοκρασία αυξάνεται και θα ψηθεί. Τα νερά των βροχών, δεν θα έχουν που να πάνε και θα τον πνίξουν. Και στο τέλος θα εξαφανισθεί από προσώπου γης, για να ζωντανέψει και πάλι η φύση.

Κείμενο μου στο facebook, το οποίο έγραψα σήμερα το πρωί.