Όλα είναι θέμα ενσυναίσθησης και θέλησης

Πολλές είναι οι αναρτήσεις, που έχω κάνει για την αγάπη μου για τα ζώα. Και κάποιες από τις αναρτήσεις μου έχουν να κάνουν με κάποιες επιθέσεις, που είχαν υποστεί συνανθρωποί μας από κάποιο αδέσποτο σκύλο. Και το λέω αυτό επειδή σε χθεσινή μου δημοσίευση γράφτηκαν πολλά και διαβάστηκαν ακόμη περισσότερα. 

Όμως υπάρχουν συνάνθρωποί μας, που έχουν ακόμη ενσυναίσθηση και όταν υπάρχει πρόβλημα, προσπαθούν να βρουν λύσεις. Και έτσι βρέθηκε λύση και για τον συγκεκριμένο σκύλο και η καλύτερη, όπου και αυτός ζει καλύτερα και δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος. 

Μήπως τελικά από το να γράφουμε, να ρίχνουμε κατηγορίες ενθεν και κείθεν, και για εμένα μιλάω πρώτα όχι μόνο για τους υπόλοιπους γράφοντες, να προσπαθούμε να βρίσκουμε λύσεις; Διότι πάντα υπάρχουν λύσεις, αρκεί να έχουμε μάτια ανοιχτά και καρδιά ανοιχτή και καθαρή. Όπως λέει και ο ψαλμός  "Καρδία συντετριμμένη και τε ταπεινωμένη"! 

Θα πρέπει σε έναν τόσο μικρό τόπο, που ζούμε και αναπνέουμε, να γίνουμε όλοι μια γροθιά και να δούμε τι μπορούμε να προσφέρουμε και πως μπορούμε να λύνουμε τα προβλήματα, γινόμενοι εμείς καλύτεροι και καλύτερο το μέλλον των παιδιών μας και γενικότερα των απογόνων μας. 

Ας είναι η αρχή αυτό το περιστατικό ώστε να αλλάξουμε σκέψεις και να προσπαθούμε να βρίσκουμε λύσεις. Γιατί να γκρινιάζουμε και να λέμε διάφορα, ναι μεν είναι ευκολότερο, αλλά δεν βοηθάει πουθενά. Αντιθέτως κάνει τα πράγματα δυσκολότερα.