Το Παλτό της Εύας Πετροπούλου -Λιανού

To παλτό

Ένα παλτό χιλιομπαλωμενο

Πεταμένο

Στη μέση του δρόμου

Δεξί μανίκι του έλειπε

αλλά είχε τόσες μνήμες εκείνο το παλτό

Περνούσε ο κόσμος

Το πατούσε

Μια γάτα για λίγο ξάπλωσε οκλαδόν

Εγλειψε τα μουστάκια της

Ανασκουμπωθηκε

Σηκώθηκε

Ήρθε ένας άνθρωπος,

Με το μπαστούνι του

Είδε το παλτό

Το κοίταξε

Το πήρε

Το έβαλε σε μια τσάντα

Πήγε στο γραφείο του

Στη μηχανή

Και πόντο πόντο

Έβαλε κι ασημένια κουμπιά

Τέσσερα μεγάλα ασημένια κουμπιά

Του έβαλε κι ύφασμα κι στο δεξί μανίκι

Κι όταν τελείωσε ο ράφτης..

το παλτό ήταν αγνώριστο

Ήταν σαν καινούριο

Το παλτό το ξεφτισμενο

Με λίγα ασημένια κουμπιά

Και ένα ύφασμα παραπάνω

Πωλήθηκε

σε έναν κύριο το επόμενο πρωί

Evia Smile