Insider: Εδώ λέγονται αλήθειες

 Επίθεση από ρεμάλια στον Βορίδη την ώρα που έτρωγε σε μαγαζί, μαζί με την οικογένεια του! Η ΑΛΗΤΕΙΑ σε όλο της το μεγαλείο ,και δεν είναι πρώτη φορά!Λοιπόν όσοι προβαίνουν σε τέτοιες ενέργειες το μόνο που πετυχαίνουν είναι να συσπειρώνουν όλους εμάς απεναντί τους.Ας το καταλάβουν τόσο αυτοί όσο και αυτοί που δικαιολογούν τη βαραβαρότητα τους μέσα απο τη Βουλή των Ελλήνων!

Το ΠΑΣΟΚ έβγαλε μια ανακοίνωση για την επίθεση των κουκουλοφόρων στον Μάκη Βορίδη και στην οικογένειά του που μάλλον προβλημάτισε πρώτα απ’ όλα τα στελέχη του. Ακόμη και ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν πιο σαφής διά της αναπληρώτριας εκπροσώπου του αν και δεν έβγαλε κάποια επίσημη ανακοίνωση για να καταδικάσει την επίθεση, κάτι που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αναμενόμενο.Το ΠΑΣΟΚ όμως; Το κόμμα που υπέστη ακραίους τραμπουκισμούς την εποχή των μνημονίων βρήκε να αποτυπώσει την… καταδίκη σε δύο σειρές. Που τελικά μόνο καταδίκη δεν ήταν. Γι’ αυτό ίσως κάποια στελέχη έκαναν τις δικές τους αναρτήσεις. Ίσως για να κρατήσουν αποστάσεις και από την… κολλημένη βελόνα που τελικά δεν αφορά μόνο τα δημοσκοπικά ποσοστά αλλά και τις τακτικές που ακολουθούνται.

Η ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ έδειξε ότι το κόμμα της δήθεν σοβαρής αντιπολίτευσης είναι αλλού. Τελείως αλλού από την κοινωνία. «Καταδικάζουμε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται» αναφέρει η σχετική ανακοίνωση και προσθέτει «δεν έχει θέση στην κοινωνία μας και σε μια ευνομούμενη Πολιτεία δεν μπορεί να υποκαθιστά τους θεσμούς».

Αυτό ήταν όλο. Τίποτα άλλο στην ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του κόμματος που λογικά εκφράζει τον πρόεδρό του, τον Νίκο Ανδρουλάκη.

Καταγράψαμε και μια ακόμη όμως ανάρτηση. Μπορεί να υπάρχουν κι άλλες, αυτή όμως είναι από τον Παύλο Γερουλάνο και αναφέρει:

«Η βία δεν έχει καμία απολύτως δικαιολογία. Ποτέ. Εναντίον οποιουδήποτε. Η επίθεση κουκουλοφόρων στον βουλευτή κύριο Βορίδη και την οικογένειά του είναι αυτονόητα και απόλυτα καταδικαστέα. Η βία, σε οποιαδήποτε μορφή της, δεν έχει καμία θέση σε μία δημοκρατία. Οι εκφραστές της πρέπει να απομονωθούν από όλους μας. Οι πολιτικές διαφωνίες, υπαρκτές και αναγκαίες, δεν δίνουν σε κανέναν το δικαίωμα για τραμπουκισμούς. Τελεία».

Μια τοποθέτηση συγκεκριμένη. Με αρχή, μέση και τέλος. Με σαφήνεια τόση που προκάλεσε φυσικά αντιδράσεις από τα διάφορα τρολ που την έπεσαν στον Παύλο Γερουλάνο.

Μια τοποθέτηση που θα έπρεπε να είναι αυτή του κόμματος ως επίσημη γραμμή και όχι οι 25 λέξεις που στο τέλος της ημέρας αφήνουν πολλά στον αέρα. Ίσως γι’ αυτό ο βουλευτής και εκ των υποψηφίων αρχηγών στις τελευταίες εσωκομματικές εκλογές θέλησε να εκθέσει τη δική του θέση.

Πολύ κακή αρχή για τον Αλέξη Τσίπρα το γεγονός ότι δεν παραβρέθηκε στη κηδεία του Σαββόπουλου!Γράφτηκε αυτό στο θυμικό των πολλών αριστερών -σκεπτόμενων,και θα δείτε τις επιπτώσεις στο εγγύς μέλλον.

Μπορεί ο Σωκράτης Φάμελλος να του προσέφερε τον ΣΥΡΙΖΑ ως συνιστώσα στο νέο κόμμα όποτε και αν το φτιάξει –με τη σύμφωνη γνώμη και του Νίκου Παππά, που πάντα είναι μέσα σε όλα–, όμως το ερώτημα είναι πόσους και ποιους από τους συντρόφους θέλει μαζί του ο Αλέξης Τσίπρας.

Διότι αν έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ για να ξαναβρεθεί πλάι πλάι με στελέχη που συμπορεύθηκε τότε, να πάρει και τον Πάνο Καμμένο για να δέσει το γλυκό, να βρεθούν όλοι μαζί και να αρχίσουν να περπατούν στους δρόμους της Γένοβα έχοντας πάει μέσω θάλασσας αφού περάσουν και από την Ιθάκη.

Οπότε; Οπότε θα αρχίσει τα face control. Να μετρά κεφάλια και μετά να αρχίσει να κόβει από τις λίστες. Ναι, θέλει τον ΣΥΡΙΖΑ ως συνιστώσα. Χρειάζεται έστω και τη μικρή βάση που μπορεί να του προσφέρει. Όμως τον θέλει με τους όρους του. Με συγκεκριμένα πρόσωπα εκτός αυτού όπως και από άλλους χώρους. Για να δείξει έστω ότι δεν είναι ένα ριμέικ του κόμματος που διέλυσε τον κοινωνικό ιστό της χώρας.

Τι θα κάνουν όμως όσοι μείνουν στην… απ’ έξω; Θα πετάνε ροδοπέταλα και θα στρώνουν με βάγια τον δρόμο του… μεσσία. Μάλλον όχι. Στόματα θ’ ανοίξουν και πολλά θ’ ακουστούν, σε σημείο που αυτά που λέει η Ζωή Κωνσταντοπούλου για λαγούμια και άλλα τινά να είναι τα λιγότερα τα οποία θα κληθεί ν’ αντιμετωπίσει ο –γενικώς πρώην– Αλέξης Τσίπρας.

Τώρα αν πιστεύει ότι με τα βιβλία και με τα όσα λέει θα ξαναγράψει την ιστορία, μάλλον είναι μια ακόμη φορά γελασμένος. Όπως τότε που του έλεγαν ότι οι δημοσκοπήσεις είναι ψεύτικες και αυτός δήλωνε ότι δεν χάνει από τον Κυριάκο Μητσοτάκη «ούτε μία στο εκατομμύριο». Αν… επενδύει στην κοντή μνήμη, μάλλον παίζει χαμένο παιχνίδι. Αν επενδύει στους 17ρηδες τότε καλό θα είναι να κρατήσει καμία… καβάντζα γιατί θα μείνει… άφραγκος, αφού πλέον δεν πουλάει σε αυτές τις κατηγορίες.

ΟΠΕΚΕΠΕ: Στη φυλακή και ο φερόμενος ως αρχηγός του κυκλώματος.Προφυλακιστέος κρίθηκε, μετά την απολογία του ενώπιον του Ευρωπαίου Ανακριτή, ο φερόμενος αρχηγός του κυκλώματος που κατηγορείται ότι λυμαινόταν τον ΟΠΕΚΕΠΕ, αποκομίζοντας παράνομες επιδοτήσεις εκατομμυρίων ευρώ. Κατά τη διάρκεια της απολογίας του, ο κατηγορούμενος φέρεται να παραδέχτηκε μέρος των πράξεων που του αποδίδονται, υποστηρίζοντας ωστόσο ότι το εύρος των κατηγοριών σε βάρος του είναι δυσανάλογο με τη συμμετοχή του. «Παραδέχομαι ό,τι έχω κάνει, αλλά με κατηγορείτε για πολλαπλάσια.Πλέον οι προφυλακίσεις για την πολύκροτη υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ ανέρχονται πλέον σε δέκα. Οι απολογίες των υπολοίπων κατηγορουμένων συνεχίζονται ενώπιον του Έλληνα εντεταλμένου Ευρωπαίου ανακριτή, Κυρίλλου Σιάτρα, και της αρμόδιας εντεταλμένης Ευρωπαίας εισαγγελέως, οι οποίοι αναμένεται να ολοκληρώσουν το κύριο στάδιο των ανακρίσεων τις επόμενες ημέρες.

βαριά κατηγορητήρια για την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ

Τα κατηγορητήρια που έχουν συνταχθεί από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία είναι ιδιαιτέρως αναλυτικά και αποδίδουν σε όλους τους εμπλεκόμενους ότι «με κοινό δόλο, κατόπιν συναπόφασης και σύμφωνα με τον εγκληματικό σχεδιασμό τους, συγκρότησαν και συμμετείχαν σε οργανωμένο σχήμα διοχέτευσης, διακίνησης και απόκρυψης χρηματικών ποσών, προερχόμενων από εγκληματικές δραστηριότητες, με σκοπό τη διάπραξη απάτης εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ελληνικού Δημοσίου».

Η συνολική ζημία, σύμφωνα με τα στοιχεία της δικογραφίας, υπερβαίνει τις 120.000 ευρώ, ενώ στο κατηγορητήριο περιγράφονται εκτενώς οι μέθοδοι που φέρονται να χρησιμοποιήθηκαν για το ξέπλυμα των παράνομων εσόδων. Μεταξύ αυτών, συχνές καταθέσεις μικρών ποσών σε τραπεζικούς λογαριασμούς («smurfing») για να αποφευχθεί ο εντοπισμός, μεταφορές χρημάτων μεταξύ συγγενικών και επαγγελματικά συνδεδεμένων προσώπων, χρήση στοιχηματικών πλατφορμών για «ανακύκλωση» χρημάτων, εικονικές συναλλαγές, καθώς και αγορά ακριβών αγαθών ώστε να νομιμοφανεί η προέλευση των ποσών. Οι δικαστικές και ανακριτικές αρχές συνεχίζουν τις έρευνες προς κάθε κατεύθυνση, προκειμένου να αποσαφηνιστεί πλήρως η διαδρομή του χρήματος και να αποκαλυφθεί το εύρος της εγκληματικής δραστηριότητας.

Σύμφωνα με πληροφορίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, επανέρχεται δυναμικά στο κυβερνητικό προσκήνιο το σενάριο αλλαγής του εκλογικού νόμου, ένα θέμα που –όπως φαίνεται– δεν έχει εγκαταλειφθεί από το Μέγαρο Μαξίμου. Όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα Απογευματινή, στο γραφείο του πρωθυπουργού βρίσκονται ήδη δύο συγκεκριμένες προτάσεις, οι οποίες έχουν μελετηθεί σε τεχνικό επίπεδο και μπορούν να ενεργοποιηθούν, εφόσον ληφθεί η σχετική πολιτική απόφαση.Σύμφωνα με ενημερωμένες πηγές, η μία εκ των προτάσεων προβλέπει τη διατήρηση του ισχύοντος μοντέλου με περιορισμένες μόνο τροποποιήσεις, ενώ η δεύτερη –που φέρεται να συγκεντρώνει και τις περισσότερες πιθανότητες– εισάγει ένα νέο τρόπο υπολογισμού του μπόνους εδρών για το πρώτο κόμμα. Ειδικότερα, το προτεινόμενο σχήμα συνδέει το μπόνους όχι με το ποσοστό του πρώτου κόμματος καθαυτό, αλλά με τη διαφορά του από το δεύτερο.

Ανησυχία μετά την επίθεση σε Βορίδη

Σήμερα θα ξεκινήσω με το εκρηκτικό σκηνικό που φαίνεται να στήνεται ενόψει των παρελάσεων της 28ης Οκτωβρίου (σ.σ η απίστευτη επίθεση στον Μάκη Βορίδη και την οικογένεια του στην Κρήτη ενώ γευμάτιζαν σε εστιατόριο έχει προκαλέσει μεγάλη ανησυχία) με το Μέγαρο Μαξίμου να ελπίζει πως μέσα στο επόμενο 48ωρο οι εντάσεις θα αποκλιμακωθούν, ώστε ο εορτασμός της εθνικής επετείου να κυλήσει ομαλά και με την απαιτούμενη αξιοπρέπεια. Το πρώτο «συστατικό» του εύφλεκτου μείγματος είναι οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι, που εμφανίζονται έτοιμοι να αξιοποιήσουν την παρουσία κυβερνητικών στελεχών, υπουργών, υφυπουργών και βουλευτών στις κατά τόπους παρελάσεις, για να στείλουν το δικό τους μήνυμα δυσαρέσκειας. Η ακρίβεια και οι καθυστερήσεις στις πληρωμές του ΟΠΕΚΕΠΕ αποτελούν το βασικό καύσιμο της οργής τους. Σύμφωνα με πληροφορίες, βουλευτές της περιφέρειας έχουν μεταφέρει ήδη από τις προηγούμενες ημέρες στο Μέγαρο Μαξίμου ανησυχητικά μηνύματα – από απλές, συμβολικές διαμαρτυρίες έως και πιο έντονες εκδηλώσεις την ώρα των παρελάσεων. Η Αστυνομία έχει τεθεί σε κατάσταση αυξημένης επιφυλακής, με εντολή να βρίσκεται «παντού και διακριτικά», ώστε να αποφευχθούν απρόοπτα που θα σκίαζαν τον εορτασμό. Στο κυβερνητικό επιτελείο επικρατεί ανησυχία ότι το παραμικρό επεισόδιο θα μπορούσε να πάρει πολιτικές διαστάσεις — κάτι που ουδείς επιθυμεί, ιδίως σε μια περίοδο όπου τα κοινωνικά αντανακλαστικά δείχνουν να οξύνονται. 

Οι 15 βουλευτές που σκέφτεται το Μαξίμου για τον ανασχηματισμό

Σήμερα έχω να σας πω επίσης ότι το σενάριο του ανασχηματισμού επανέρχεται δυναμικά στο προσκήνιο, με το Μέγαρο Μαξίμου να κρατά ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα σε έναν χρονικό ορίζοντα που εκτείνεται από το αμέσως επόμενο διάστημα έως και τα Χριστούγεννα. Όπως όλα δείχνουν, η συζήτηση δεν έχει απλώς «τεχνικά» χαρακτηριστικά, αλλά έντονο προεκλογικό άρωμα, καθώς οι όποιες αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα θα λειτουργήσουν και ως μήνυμα ανανέωσης και επανεκκίνησης ενόψει του νέου πολιτικού κύκλου. Σύμφωνα με πληροφορίες, ενδιαφέροντα ονόματα προορίζονται να μπουν στην εξίσωση — είτε ως νέα «πρώτα βιολιά» είτε ως υφυπουργοί με στοχευμένες αποστολές σε τομείς που χρειάζονται φρεσκάρισμα. Η επιλογή τους δεν θα είναι τυχαία: θα έχει σαφές πολιτικό αποτύπωμα τόσο στην εικόνα της κυβέρνησης όσο και στις τοπικές κοινωνίες. Το βλέμμα στρέφεται σε στελέχη με εμπειρία, που έχουν περάσει και στο παρελθόν από κυβερνητικούς ρόλους. Μεταξύ αυτών, σύμφωνα με τις παρασκηνιακές συζητήσεις, ξεχωρίζουν τα ονόματα της Μαρίας Κεφάλα, της Μαρίας Συρεγγέλα, μέχρι πρότινος γραμματέως της Ν.Δ., του Μακάριου Λαζαρίδη, του Τάσου Χατζηβασιλείου, που είχε βρεθεί εκτός σχήματος μετά την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, του Ανδρέα Νικολακόπουλου, του Νίκου Συρίγου, του Δημήτρη Καιρίδη, της Σοφίας Βούλτεψη, του Χρήστου Καπετάνου, με το όνομα του οποίου συνδέεται και μια πιθανή ενίσχυση της εκπροσώπησης της Λάρισας, του Μάξιμου Σενετάκη από το Ηράκλειο, με ανάλογη λογική περιφερειακής ισορροπίας, του Γιώργου Στύλιου, του Λάκη Βασιλειάδη, καθώς και των Ευριπίδη Στυλιανίδη, Μίλτου Χρυσομάλλη και Ανδρέα Κατσανιώτη, σε μια κίνηση που ερμηνεύεται ως άνοιγμα προς τους “καραμανλικούς” και “σαμαρικούς” κύκλους.

Συναγερμός στο ΠΑΣΟΚ για δηλώσεις και άλλων στελεχών υπέρ της κυβέρνησης

Η παραίτηση εξπρές του πρώην πλέον Διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του Νίκου Ανδρουλάκη, Γιώργου Παπαβασιλείου που δεν έμεινε ούτε 30 ώρες στην θέση του έχει φέρει αναταραχή στο ΠΑΣΟΚ. Πρώτον γιατί χρεώνεται η λανθασμένη επιλογή στον ίδιο τον Νίκο Ανδρουλάκη και δεύτερον γιατί υπάρχει πιθανότητα να έρθουν στο φως της δημοσιότητας ανάλογες δηλώσεις άλλων στελεχών του κόμματος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Παναγιώτης Δουδωνής που ουκ ολίγες φορές έχει γίνει θέμα της Ομάδας Αλήθειας για θετικές δηλώσεις που είχε κάνει πριν μπει στην πολιτική, για την κυβέρνηση.

Όταν ο Μπέργκαμ σηκώνει την Ελλάδα στο μπόι του ΝΑΤΟ 

Διάβαζα και ξαναδιάβαζα τα όσα υποστήριξε ο υπουργός Εσωτερικών των ΗΠΑ για τον ρόλο της Ελλάδας στα ενεργειακά σχέδια των Αμερικανών και δεν πίστευα στα μάτια του. Και ο λόγος που δεν πίστευα είναι όχι γιατί έχω μειωμένη όραση, αλλά επειδή επί μήνες είχα ακούσει και διαβάσει κάτι τρέλες για το πόσο δεν θέλει τον Κυριάκο ο πρόεδρος Τραμπ. Να φανταστείτε πόσο δεν τον θέλουν τον δικό μας οι Αμερικανοί, που ο Μπέργκαμ (ένας από τους σημαντικότερους υπουργούς της κυβέρνησης των ΗΠΑ) χαρακτηρίζει την ιδέα του άξονα Βορρά- Νότου, που ξεκινά από την Ελλάδα, τεράστια ευκαιρία για να σπάσει η ενεργειακή εξάρτηση της Ανατολικής Ευρώπης από τη Ρωσία. Μάλιστα, λέει ότι η εξέλιξη αυτή μπορεί να παίξει πολύ σημαντικότερο ρόλο ακόμη και από αυτόν του ΝΑΤΟ και να σταματήσει τις συγκρούσεις στα σύνορα εκείνα, που διαρκούν πάνω από έναν αιώνα. Επειδή όλα αυτά είτε δεν τα ακούμε είτε όταν τα ακούμε τα περνάμε στο ντούκου, οφείλω να παραδεχτώ ότι για να βγαίνει ο υπουργός Εσωτερικών των ΗΠΑ και να εκθειάζει τον ρόλο της Ελλάδας, τον πρόεδρο Μητσοτάκη και να μας βάζει στο μπόι του ΝΑΤΟ, κάποιος έχει κάνει δουλίτσα και δη σοβαρή. Και έχω την αίσθηση ότι αυτός που το δούλεψε ακούει στο ονοματεπώνυμο Σταύρος Παπασταύρου.

Βλέποντας τις άδειες καρέκλες των επισήμων στην κηδεία του Διονύση Σαββόπουλου, με έπιασε θλίψη. Όχι για τον ίδιο τον Νιόνιο, ο οποίος άλλωστε είχε τη σπάνια τύχη να αναγνωριστεί εν ζωή από το σύνολο της κοινής γνώμης. Η θλίψη μου έχει να κάνει με τη μικρότητα εκείνων που επέλεξαν να απουσιάσουν για να μη φανούν τάχα συμβιβασμένοι δίπλα στον Μητσοτάκη. Ας αφήσω έξω το ΚΚΕ, που είναι το γνωστό ΚΚΕ. Ο χριστιανέμπορος Νατσιός γιατί δεν αποχαιρέτησε τον στιχουργό που εξύψωσε την Ορθοδοξία; Οι πρόεδροι Φάμελλος και Χαρίτσης ποια τάση των αποκομμάτων τους φοβήθηκαν και δεν αποχαιρέτησαν τον άνθρωπο που έντυσε μουσικά κάθε τους πολιτική δράση; Οι οδηγίες του rebranding του συντρόφου Τσίπρα δεν έγραφαν μέσα τίποτα για το πόση αξιοπιστία θα κέρδιζε αν εμφανιζόταν για να τιμήσει έναν ενεργό πολίτη που του άσκησε σκληρή κριτική; Τα γεροντάκια του Muppet Show, Καραμανλής και Σαμαράς, έχασαν τον δρόμο ή ετοίμαζαν την επόμενη βαρυσήμαντη παρέμβασή τους; Ρητορικές όλες αυτές οι ερωτήσεις. Γιατί όσο γνωστό ήταν εδώ και χρόνια ότι ο καθένας μας βρίσκει τον εαυτό του σε ένα κομμάτι της διαδρομής του Σαββόπουλου, άλλο τόσο γνωστό είναι ότι το μόνο κοινό όλων των παραπάνω είναι η μισαλλοδοξία και η μιζέρια. Γι’ αυτό, παρά τις όποιες περιόδους που ήταν (ή είναι) στα «πάνω» τους, αργά ή γρήγορα καταλήγουν στα πολιτικά αζήτητα.

Το 74% των Ελλήνων επιλέγει ενημέρωση μέσω social media και πέφτει θύμα των fake news

Διαβάστε στο iapogevmatini.gr

Η πλειονότητα των Ελλήνων επιλέγει τα social media για την ενημέρωσή της, με αποτέλεσμα να πέφτει συχνά θύμα των fake news.Η πλειονότητα των Ελλήνων επιλέγει τα social media για την ενημέρωσή της, με αποτέλεσμα να πέφτει συχνά θύμα των fake news, όπως δείχνει η έρευνα του Ευρωβαρόμετρου για τα «Social Media 2025». Συγκεκριμένα, περισσότεροι από πέντε στους δέκα Έλληνες (56%) χρησιμοποιούν πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης για να ενημερωθούν, ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση το αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται σε 40%. Δεύτερη προτίμηση στην Ελλάδα καταλαμβάνει η τηλεόραση (54%), σε αντίθεση με τον μέσο όρο της ΕΕ, όπου η ενημέρωση μέσω τηλεόρασης παραμένει κυρίαρχη (71%).Την ίδια ώρα, μόλις το 34% των πολιτών στην Ελλάδα επιλέγει να ενημερωθεί άμεσα από εφημερίδες, περιοδικά και sites, τη στιγμή που ο ευρωπαϊκός μέσος όρος φτάνει το 41%. Σχεδόν επτά στους δέκα (68%) προτιμούν να χρησιμοποιούν το Facebook για να ενημερώνονται στη χώρα μας, ποσοστό υψηλότερο από τον μέσο όρο στην ΕΕ (58%), ενώ οι νέοι ηλικίας 15-24 ετών δήλωσαν ότι πρώτη πηγή ενημέρωσής τους για κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, είναι το Instagram (66%). Μάλιστα, αυτό είναι και το μοναδικό εύρημα της έρευνας που συμβαδίζει με τα δεδομένα για τους νέους, γενικά στην ΕΕ, οι οποίοι ψάχνουν την είδηση από το Instagram σε ποσοστό 64%.

Παραπληροφόρηση

Από τη στιγμή που η ενημέρωση γίνεται μέσω των social, τα fake news… παραμονεύουν και αυτό αποδεικνύεται και από την έρευνα, καθώς πάνω από 7 στους 10 (74%) δήλωσαν πως έχουν εκτεθεί σε παραπληροφόρηση ή ψεύτικες ειδήσεις τουλάχιστον κάποιες φορές την τελευταία εβδομάδα, ποσοστό που υπερβαίνει τον ευρωπαϊκό μέσο όρο στην ΕΕ της τάξης του 66%. Επίσης, οι Έλληνες φαίνεται ότι ενδιαφέρονται πολύ περισσότερο από τους Ευρωπαίους για ειδήσεις που αφορούν την ΕΕ. Στην Ελλάδα, σχεδόν επτά στους δέκα (68%) δήλωσαν πως παρακολουθούν, έστω και περιστασιακά, τις εξελίξεις στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αντίθετα, στην Ευρώπη μόλις λίγο περισσότεροι από δύο στους δέκα (22%) δηλώνουν ότι παρακολουθούν τι συμβαίνει στην ευρωπαϊκή πολιτική «τις περισσότερες φορές» και περισσότεροι από τέσσερις στους δέκα (44%) αναφέρουν ότι το κάνουν «περιστασιακά».

 ότι, αργά ή γρήγορα, η Μαρία Καρυστιανού θα σήκωνε το χεράκι της και θα διεκδικούσε πρωταγωνιστικό ρόλο στο πολιτικό σκηνικό. Ηταν κάτι που φαινόταν διά γυµνού οφθαλµού. Οµως, ήταν και το απολύτως προφανές. Να πάρουµε τα πράγµατα από την αρχή, για να δούµε τι ακριβώς συµβαίνει και, κυρίως, τι πρόκειται να συµβεί κατά το αµέσως προσεχές διάστηµα. Αποτελεί νοµοτέλεια ότι οι κυβερνήσεις, όσο καλές κι αν είναι, στο δεύτερο µισό της δεύτερης θητείας τους βρίσκονται αντιµέτωπες µε θυµωµένα κοινωνικά ρεύµατα. Ας µην έχουµε αυταπάτες. Από την πλατεία των Τεµπών έχει προκύψει το «κόµµα της Καρυστιανού». Και προέκυψε γιατί το επέτρεψε το ενοχικό σύνδροµο που είχε κυριεύσει τόσο το κυβερνών κόµµα όσο και τα υπόλοιπα της αντιπολίτευσης. Οι δηλώσεις τύπου Σκέρτσου, ότι, αν δεν ήταν υπουργός, θα κατέβαινε στην πλατεία, βοήθησαν στο να βρεθεί πιο γρήγορα αντίπαλος στον Μητσοτάκη. Γιατί, αν, όταν γράφαµε ότι η Καρυστιανού έχει πολιτικές βλέψεις, ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί και τα µέσα ενηµέρωσης την αντιµετώπιζαν ως εν δυνάµει πολιτικό, τα πράγµατα θα εξελίσσονταν εντελώς διαφορετικά. ∆υστυχώς, όµως, στην Ελλάδα δεν έχουµε αποκτήσει κουλτούρα κανονικότητας, αφού εξακολουθούµε σε κάθε δουλειά να προτάσσουµε το συναίσθηµα και στην πολιτική να υπολογίζουµε το πολιτικό κόστος.

Την ώρα που η Καρυστιανού µιλούσε πολιτικά, κυβέρνηση και κόµµατα της αντιπολίτευσης την αντιµετώπιζαν ως χαροκαµένη µάνα. Και τώρα, που έρχεται να τους πάρει τη δουλειά, άρχισαν να την αντιµετωπίζουν ως πολιτικό. Είναι, όµως, αργά, αφού πλέον η κυρία εκφράζει το «αντί» και, κυρίως, όσους θέλουν να αποδοκιµάσουν τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη. Στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, αν κάτι µας διδάσκει είναι ότι οι πολίτες πρώτα αποφασίζουν ποιον θα αποδοκιµάσουν και µετά βρίσκουν αυτόν που θα επιδοκιµάσουν. Κάτι µου λέει ότι βρισκόµαστε σε αυτό ακριβώς το πεδίο. Γι’ αυτό και η κυβέρνηση έχει µία και µόνη επιλογή. Να αφήσει την πλατεία στους «αϊ σιχτίρηδες», επιλέγοντας τη συγκρότηση ενός µετώπου καθαρού ιδεολογικά, που θα απευθύνεται στους νοικοκυραίους και σε αυτούς που δεν θέλουν να παίξουν στα ζάρια τη χώρα. 

 ότι, αργά ή γρήγορα, η Μαρία Καρυστιανού θα σήκωνε το χεράκι της και θα διεκδικούσε πρωταγωνιστικό ρόλο στο πολιτικό σκηνικό. Ηταν κάτι που φαινόταν διά γυµνού οφθαλµού. Οµως, ήταν και το απολύτως προφανές. Να πάρουµε τα πράγµατα από την αρχή, για να δούµε τι ακριβώς συµβαίνει και, κυρίως, τι πρόκειται να συµβεί κατά το αµέσως προσεχές διάστηµα. Αποτελεί νοµοτέλεια ότι οι κυβερνήσεις, όσο καλές κι αν είναι, στο δεύτερο µισό της δεύτερης θητείας τους βρίσκονται αντιµέτωπες µε θυµωµένα κοινωνικά ρεύµατα. Ας µην έχουµε αυταπάτες. Από την πλατεία των Τεµπών έχει προκύψει το «κόµµα της Καρυστιανού». Και προέκυψε γιατί το επέτρεψε το ενοχικό σύνδροµο που είχε κυριεύσει τόσο το κυβερνών κόµµα όσο και τα υπόλοιπα της αντιπολίτευσης. Οι δηλώσεις τύπου Σκέρτσου, ότι, αν δεν ήταν υπουργός, θα κατέβαινε στην πλατεία, βοήθησαν στο να βρεθεί πιο γρήγορα αντίπαλος στον Μητσοτάκη. Γιατί, αν, όταν γράφαµε ότι η Καρυστιανού έχει πολιτικές βλέψεις, ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί και τα µέσα ενηµέρωσης την αντιµετώπιζαν ως εν δυνάµει πολιτικό, τα πράγµατα θα εξελίσσονταν εντελώς διαφορετικά. ∆υστυχώς, όµως, στην Ελλάδα δεν έχουµε αποκτήσει κουλτούρα κανονικότητας, αφού εξακολουθούµε σε κάθε δουλειά να προτάσσουµε το συναίσθηµα και στην πολιτική να υπολογίζουµε το πολιτικό κόστος.

Την ώρα που η Καρυστιανού µιλούσε πολιτικά, κυβέρνηση και κόµµατα της αντιπολίτευσης την αντιµετώπιζαν ως χαροκαµένη µάνα. Και τώρα, που έρχεται να τους πάρει τη δουλειά, άρχισαν να την αντιµετωπίζουν ως πολιτικό. Είναι, όµως, αργά, αφού πλέον η κυρία εκφράζει το «αντί» και, κυρίως, όσους θέλουν να αποδοκιµάσουν τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη. Στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, αν κάτι µας διδάσκει είναι ότι οι πολίτες πρώτα αποφασίζουν ποιον θα αποδοκιµάσουν και µετά βρίσκουν αυτόν που θα επιδοκιµάσουν. Κάτι µου λέει ότι βρισκόµαστε σε αυτό ακριβώς το πεδίο. Γι’ αυτό και η κυβέρνηση έχει µία και µόνη επιλογή. Να αφήσει την πλατεία στους «αϊ σιχτίρηδες», επιλέγοντας τη συγκρότηση ενός µετώπου καθαρού ιδεολογικά, που θα απευθύνεται στους νοικοκυραίους και σε αυτούς που δεν θέλουν να παίξουν στα ζάρια τη χώρα.